11/21/2013

't Onbekende - Vilvoorde

Op een frisse dinsdagmiddag verzeilen we in dit restaurant in hartje Vilvoorde, gelegen achter de gevel van een onopvallend rijhuis zoals de eigenaars zelf omschrijven op hun webstek.

Een stap in het onbekende voor ons en blijkbaar was het dit ook voor de kok en gastvrouw toen ze met dit restaurant begonnen enkele jaren terug. Een onberekende stap zal het wel niet geweest zijn vermits kok Michael Pieders ervaring heeft kunnen opdoen bij Yves Mattagne en de Ferran Adria. Dit schept toch al enige verwachtingen.



En ja, we hebben weer iets te vieren. Ditmaal toasten we op onze acht jaren huwelijk en we doen dit met een glaasje champagne en een Gin Tonic voor mij. Bij het binnenkomen had ik al een fles Hendricks en Monkey47 gespot en laat deze laatste nu toch een favoriet zijn van mij. Deze wordt geserveerd met een Fevertree Tonic en schijfjes komkommer. Deze komkommers horen eigenlijk bij de Hendricks gin en niet bij deze exotisch geparfumeerde Monkey47 die eigenlijk weinig nodig heeft om te schitteren. Foutje.




Als wachtbordje krijgen we enkele sneetjes heerlijk, goed gelatineuze perskop. Dit is iets dat mij altijd kan bekoren en het is goed dat men dit terug meer en meer begint te zien in restaurants.


Echtgenote kiest als voorgerecht voor een mosselsoepje met curry en fijne groentjes. Lekker zonder meer doch niet uitzonderlijk.



Mijn voorgerechtje is echter van een andere orde. Een proper gekuist half mergpijpje gevuld met stukjes merg, een duxelle van paddestoelen en slakjes van Nantes. Zachtjes gelookt en geserveerd met wat frisse slagarnituur die de nodige zuurte en frisheid geeft aan dit aards gerechtje. Heel lekker!





Als hoofdgerecht valt mijn keus op de 'Pigeon d'Anjou Clamart', een klassieke bereiding van een duifje, hier gebracht met een eigentijdse toets.

Het borststukje is mooi gelakt en heeft een zoete, gecarameliseerde toets, cuisson is perfect rosé. De boutjes zijn geconfijt en kregen een licht jasje van panko. Dit alles is geserveerd op een portie muntige erwtjes met licht gerookt spek en nog wat geconfijte aardappeltjes met een lichtzoete reductie. Hartig maar met de nodige fraicheur komende van de munt. Weer een super gerechtje.



Aan de overkant wordt een mooi ribstukje van hert geserveerd met een korst van noten, een 'pot au feu' van groene kool. Het vlees is sappig en botermals al laat het zich wat moeilijk van het been halen, de smaak is echter top! Het garnituur van groene kool, wat herfstgroentjes en een schijfje gedroogde krokante coppa(of pancetta?) past er mooi bij. De porties zijn zoals u kan zien bij beide hoofdgerechten voldoende.







Het wijntje hierbij kan ons ook best bekoren, een Vacqueyras van biologische wijnbouw die een licht animale geur heeft maar in de mond pittig is en veel rijp rood fruit vrijgeeft. Past goed bij onze herfstige gerechten.






Afsluiten doe ik met een amandelcrème met gepocheerde peer, smeuïg en rijk doch niet te
zwaar.






Na onze passage bij Sjalotteke nog een toppertje dat we aan het lijstje Vilvoorde kunnen toevoegen. De kok levert topkwaliteit met goede producten en de bediening is vlekkeloos. Een groot terras achteraan doet vermoeden dat het hier ook met beter weer aangenaam vertoeven is.

't Onbekende, Jean Baptiste Nowélei 21, 1800 Vilvoorde tel: 02/3058764 info@tonbekende.be

Smakelijk

Kev




11/14/2013

Brasserie Georges - BXL





Dit restaurant in het mondaine Ukkel geldt al jaren als een absolute referentie in het Brusselse als het op de betere brasserie keuken aankomt. Een recente opname in de restaurantgroep SGB die ondermeer Le Paon Royal en Le Vieux Pannehuis beheert zal dit zeker versterken




Het eerste wat opvalt bij aankomst is het grote zeevruchtenbanket buiten. Een mooi gamma oesters, schaaldieren en ander lekkers uit de zee staat hier ter beschikking. Deze worden aangeboden per stuk of op samengestelde zeevruchtenschotels. Iets om eens uit te proberen bij een volgend bezoek.

Wij kiezen echter voor het meer klassiekere brasserie geweld uit het uitgebreide menu;



Op mijn bord verschijnen er 2 dikke garnaalkroketten, een stevige en krokante korst en een smeuïge vulling die een intense garnalensmaak heeft. Een van de betere garnaalkroketten die ik al heb mogen proeven. Schijfje citroen, wat gefrituurde peterselie.....zoals het hoort!

Naast mij wordt er een 'bokaal' vissoep geserveerd samen met krokante stukjes baguette en een rouille die stevig gelookt is maar ietwat pit mist. Dit geldt spijtig genoeg ook voor de soep. Een royale portie die lekker is van smaak maar wat meer kruiding had kunnen gebruiken, lees 'een flinke snuif cayennepeper'.

Niet getreurd, de hoofdschotel maakt dit meer dan goed.



Stukje vlees iemand? Hoewel, je zegt niet zomaar vlees tegen dit edel stukje dier. Een flinke côte a l'os Simmenthal is dit, mooi saignant gebakken en geserveerd met een béarnaise en bordelaise saus. Ah ja, en wat groentjes ook maar we houden onze focus op het vlees uiteraard dat boterzacht is en heerlijk smaakt. Ernaast verschijnt nog een kommetje in ossewit gebakken dikke frieten. Deze frieten zijn hier zowaar een specialiteit. Vooraf krijg je de vraag of ze dun of dik moeten gesneden worden en in wat je ze wil gefrituurd hebben; ossewit, olijfolie, ganzevet of paardenvet. De kwaliteit van de friet is onberispelijk, krokant van buiten en zacht van binnen. Lekker!















Naast mij ontfermt mijn echtgenote zich met verve over een choucroute royale, zuurkool met een selectie artisanale vleeswaren. De royale duidt hier dan op de portie want deze is weer ruim en wordt begeleidt door een flink geboterde aardappelpuree. De zuurkool is een tikkeltje aan de zoute kant maar smaakt goed en ook het garnituur vleeswaren kan bekoren.


Aan de overkant een klassieker, een duo van artisanale pensen met gevanileerde appeltjes en puree. Ik hoor geen gemor, integendeel.

Een dessertje lukt nog net en ik kies voor een crème brûlée en deze is lekker. Dit is een relatief simpel dessert maar veel restaurants slagen er maar niet in om dit te serveren zoals het hoort, een licht lauwe vanillecrème onder een warme, krokant gecarameliseerde(dus niet verbrand!!) korst. Ik casse la croûte, Amélie Poulain zou het niet beter kunnen, en een heerlijke licht lauwe vanillecrème openbaart zich voor mij. Heerlijk.


Bij het digestief kiest de grafisch ontwerper voor een Chartreuse verte en dit is zowaar een openbaring voor mij. De geur die mijn neusgaten binnen dringt wanneer dit drankje op tafel verschijnt is intens en doet mij van dit elixir houden nog voor ik het geproefd heb. Dat het mij helemaal weet te overtuigen na de eerste slok is een voorbode voor een plaatsje in de drankkast ten huize van ondergetekende.

Bij het ontvangen van de rekening krijgen we geen spontaan infarct en besluiten we om dit etablissement nog aan te doen als de kans zich voordoet. Let wel, ambiance is rumoerig maar heel levendig, inrichting is typische brasserie stijl (bezoek zeker het toilet, volledig in zwarte marmer), tafeltjes staan dicht opeen en van enige wijnkennis bij onze ober was niets te merken getuige het afwaswater dat we te drinken kregen. Het eten echter is van goede kwaliteit, geen culinaire hoogstandjes maar eerlijke gerechten op je bord.

Les Brasseries Georges, Avenue Winston Churchil 259 1180 BXL Tel: 02/3472100 info@brasseriegeorges.be

Enjoy,

Kev

11/12/2013

Open Brouwdag - Brouwerij Cantillon




Afgelopen weekend zette brouwerij Cantillon zijn deuren open voor het grote publiek. Het brouwseizoen voor het spontaan gegiste bier is namelijk begonnen en hoe dit gemaakt wordt kon je die dag meemaken. Een verslag hiervan vind je op mijn bierblog: http://bit.ly/1cjEria

Cheers

Kev 

10/15/2013

Sjalotteke - Vilvoorde

Ja, we hebben iets te vieren! 13 jaar lief en leed samen en laten we zeggen dat ik voornamelijk voor het leed zorgde en dat mijn echtgenote het lief voor haar rekening nam. Mooie verdeling denk ik dan ;)

Op goed geluk stapten we dit restaurant binnen want hoewel ik hier dikwijls voorbij rij was het mij nog niet opgevallen. Ja, een mens wordt geacht voor zich uit te kijken achter het stuur, toch?

Dit restaurant gelegen in hartje Vilvoorde wordt omschreven als het kleinste restaurant van de stad. Met 6 tafels en een mogelijke bezetting van een 18-tal personen kan het inderdaad aanspraak maken op deze titel maar misschien nog belangrijker is dat het restaurant al een 24 jaar deel uitmaakt van de Vilvoordse gastronomie. De huidige eigenaars, een jong en gedreven koppel staan er al 10 jaar in en doen dit voorbeeldig. Zij in de service/ontvangst en hij in de keuken.


We beginnen met een glaasje champagne waarbij we een goed gevuld bordje met verse
noordzeegarnalen krijgen. Superverse exemplaren want ze laten zich vlot pellen en smaken lekker zilt. Top! En zo helpen we de chef ook een beetje bij het maken van zijn garnalenfond maken we ons de bedenking. Slim gezien! ;)



Voorgerechtje bij het menu aan 35€(45€ met 2 aangepaste wijnen) is een bordje enorm smakelijke Bouchot mosseltjes, een specialiteit van het huis blijkbaar. Heel kleine mosseltjes maar super van smaak en geserveerd in een romig mosselsoepje afgewerkt met gehakte bieslook.



Vervolgens wordt ons een boutje van parelhoen met 2 sneetjes borst geserveerd gecombineerd met een gekookt aardappeltje, verse groene erwtjes die grof gehakt zijn en aangemaakt met dille. Voor de afwerking enkele schijfjes raap en rode biet en een in boter aangezet worteltje. Het vlees is smakelijk en botermals. Het geheel is mooi eigentijds gepresenteerd en hierbij krijgen we nog een potje met een lekkere, stroperige porto saus en een extra potje Hollandaise saus. De saus was immers geschift bij het aanbrengen op het bord. Schoonheidsfoutje, met de smaak was immers niets mis en het extra potje maakte dit ruimschoots goed.



Als dessert kregen we een klassieker, een carpaccio van ananas met amandelijs en geroosterde amandelen afgewerkt met wat fijngesneden munt. Ok, het is er het seizoen niet naar maar dit was gewoon lekker. Heel verfrissend en het ijs was smaakvol en lekker smeuïg.



Dit is een adresje om te onthouden. De chef-kok en eigenaar Hendrik, leerling van de hotelschool Wemmel, kookt op een klassieke basis met gevoel voor modernere toetsen en brengt heel smaakvolle gerechten. Ook de service en ontvangst door echtgenote Freya is onberispelijk en attent.

We praten nog een beetje na, een gezamelijk liefde voor bier en dan meer specifiek Amerikaans bier komt ter sprake en het moeilijke horeca klimaat passeert ook de revue. Zij zijn reeds 10 jaar bezig maar ik twijfel er niet aan dat als ze deze kwaliteit blijven aanbieden ze er zeker nog 10 jaar bij doen.

Restaurant Sjalotteke, Ferdinand Campionlei 10 1800 Vilvoorde Tel: 02/2531651 info@sjalotteke.be

Enjoy,

Kev

10/03/2013

El Sombrero - Leuven

Ik geef toe, mijn kennis van de Mexicaanse keuken reikt niet verder dan burito, fajita, guacamole (waar ik overigens geen fan van ben, het is maar dat u het weet) en de occasionele margharita. Die overdosis tequila shots, u kent het wel - zout, tequila, limoen en *BANG*, lang geleden klasseren we als een jeugdzonde en vergeten we aldus best.



Veel indruk heeft deze keuken nog niet op mij gemaakt maar dat komt dan eerder door een gebrek aan ervaring en een vroeger tegenvallend bezoek aan een andere Mexicaan in Leuven.



Bij een recente doortocht in Leuven kozen we er toch voor om dit Mexicaanse eethuis aan de Dijle eens uit te proberen. Een voorgaand bezoekje door mijn echtgenote was als aangenaam ervaren en het is eens iets anders om het met een boutade te zeggen.







Starten doen we met een stevige margharita en een caipirinha voor de Misses. Niets op aan te merken, beide lekker. Hierbij krijgen we ook een portie, hoe kan het anders, tortilla chips met een scherp pikante salsa. Not for kids!

Het gebroed (5&7 jaar) zit mee aan tafel en kiest met enige argwaan voor de kinderfajita met kip. Je zou het ze niet geven maar het zijn relatief moeilijke eters. Hoe avontuurlijk ikzelf ook ben als het op eten aankomt zij staan negatief tegenover alles wat vreemd is en 'o wee' als er ook maar iets groen in hun bord ligt of iets dat van ver op een groente lijkt.
Maar driewerf hoera!! Ze lusten het zowaar. Ze krijgen een mooie portie gebakken kippenreepjes in een mildzoete saus met paprika samen met 4 soorten sausjes en enkele warme tortilla pannekoekjes. Pannekoekje vullen, oprollen en hop...ze laten het zich smaken.

Ikzelf krijg een flinke burito Machaca voor mijn neus gezet gevuld met kruidig rundsvlees, chorizo en overgoten met een pikante Rojasaus. 2 pepertjes wees het menu aan maar daar geloof ik niets van. 2 pepertjes zou mij op zijn minst een brandend gevoel moeten geven in mijn mond en mij al regelmatig naar mijn drankje doen grijpen maar nee, niets van dit alles. Dus eerder 1 pepertje maar het smaakt wel en het bord is mooi gevuld met de bekende mexicaanse toespijzen zoals rode bonen, gemarineerde kool, guacamole(onvermijdelijk blijkbaar) en zure room. Lekker.


Vrouwlief laat zich een burito El Sombrero gevuld met kip,spek en champignong wel bevallen en we besluiten dit restaurant niet links te laten liggen bij een volgend bezoekje aan Leuven. Zeker niet nu we de kinderen eens iets 'anders' hebben laten proeven. Best reserveren want aan de overvolle zaal te zien hebben de Leuvenaars hun weg gevonden naar dit Mexicaanse restaurant.

Enjoy,

Kev

10/01/2013

Mossel Hobbykok 2013

De mosselen zijn er en we zullen het geweten hebben!
Ok, ze zijn er al een tijdje en op de facebookpagina van de Zeeuwse mossel werd dit ook op tijd aangekondigd. Handige site trouwens met ruim info over dit lekker weekdier en een ware schat aan mosselrecepten.

Toch schreven ze nog een wedstrijd uit om de beste hobby mosselkok van 2013 te vinden met zijn origineel mosselrecept. Het deed er mij toe aanzetten om in mijn culinaire archieven te duiken op zoek naar inspiratie voor deelname aan deze wedstrijd want ja, hoe origineel kan je nog zijn met een mossel.
Een mossel laat zich heel makkelijk combineren met allerlei maar de meeste mensen prefereren toch nog altijd het klassieke moules-frites-met-een-clach-mayonaise-en-een-frisse-pils recept.




Na het overwegen van een Thaïs geinspireerd gerechtje legde ik toch de focus op een clafoutis.

Een wat? Ja, een clafoutis...Aan de oorsprong eigenlijk een dessert gemaakt met een ei- en roombeslag, kersen en afgebakken in de oven maar met enige aanpassing ook geschikt als hartig voor- of hoofdgerecht. Deze combineerde ik met zalm en courgette. Het receptje vindt u hier.





Een toppertje volgens mijn echtgenote en blijkbaar ook volgens de jury want niet alleen werd ik geselecteerd uit een 100-tal deelnemers maar kaapte ik ook nog de 3de (ex-aequo) plaats weg tijdens de finale. Driewerf hoera iedereen!!!



Deze finale had plaats in de Miele kookstudio te Asse. 9 deelnemers kregen 45 minuten om hun receptje te bereiden en te presenteren aan de jury. De jury bestond uit ondere andere Johan Engelen(beste hobbykok 2010), niet van de minste dus.








Hoewel ik helemaal niet competitiegericht ben kreeg ik toch wat last van een gezonde dosis stress, presteerstress noemen ze dat dan. Zeker omdat ik dan hoorde dat een van de kandidaten had deelgenomen aan de hobbykok wedstrijd van VTM. Effe chillen, glaasje cava achterover kappen en aan de slag! Zo gaat dat dan bij mij!


En 9 deelnemers in volle passie aan de gang in een keukenstudio dat geeft vonken. Er werd gesneden, geklopt, gehakt, gedresseerd dat het een lust was. De een had al wat vroeger gedaan dan de andere en omdat niet iedereen tegelijk zijn gerecht kan presenteren profiteerde ik van deze tijdspanne om mijn gerecht te garen in de oven, die 45min was wel heel nipt.



Mijn gerechtje gepresenteerd en dan trok de jury zich terug voor de beraadslaging.
1ste prijs ging naar Eddy met zijn combinatie van mosselen met witte wijn, estragon en witloof, een top gerechje zou Sergio zeggen. 2de prijs ging naar Ben met een Thaïse wok van mosselen met rode curry en dan ondergetekende zelf ex-aequo met Florence en haar curry van mosselen.
1ste prijs

Den deze content naar huis met 'Het grote mosselboek', een authentieke mosselpot en 2 design Demeyere mosselpotten. En al had ik niet gehoopt op een podiumplaats, u weet wel 'deelnemen is veel belangrijker', toch was/ben ik best fier op mijn 3de plaats.

Boven: 3de ex-aequo prijs Onder: 2de


Tot mossel!

Kev




9/13/2013

Les Brigitinnes 'aux marches de la chapelle' - BXL


Hehe, het is weer een hele tijd geleden sinds mijn laatste blogpost. Mijn nieuwe blog omtrent bieren waar ik mijn passie voor het edele gerstenat neerpen zit daar zeker voor iets tussen.
http://belgianbeergeek.wordpress.com/, Go check it out zou ik zo zeggen!!

Mijn bezoek aan dit restaurant uit de Bistronomie gids heeft ook een link met bier. Hier wordt namelijk Goeie Geuze geschonken, inderdaad met een hoofdletter G! De bierkaart is weliswaar beperkt tot een 15-tal referenties maar de kwaliteit ligt wel hoog. Uit de kraan vloeit Taras Boulba van Brasserie de la Senne en de bieren van Cantillon zijn sterk vertegenwoordigd.





Beginnen doe ik dan ook met een fles 100% bio Geuze van Cantillon. Een fles van 75cl en vermits mijn echtgenote geen liefhebber is van dit type bier laat ik er mijn diner door begeleiden, zij kiest voor een glas rode huiswijn maar die is echter niet om over naar huis te schrijven.


Als voorgerecht kies voor de 'varkenspoot souvenir van Saint Chinian', een royale portie geserveerd met een mild zure jus met hardgekookt ei, augurkjes, tomaat en kappertjes. Rijkelijk geserveerd voor een voorgerecht, dat wel, maar het gelatineuze vlees laat zich smaken en is trouwens een perfecte compaan voor mijn Geuze Cantillon. Een gerechtje voor de liefhebbers weliswaar.



Aan de overkant verschijnt er een bordje met zacht gebraiseerde jonge prei uit Nantes afgewerkt met verse kaas en handgepelde grijze garnalen. Goed zonder meer, iets meer punch had welkom geweest.



Nu, als ik beschrijvingen op het menu lees als '4 uur in Kriek Cantillon gesmoord' heb ik nog maar weinig oog voor andere dingen. Mijn hoofdgerecht was dan ook snel gekozen. Kalfswangetjes, gesmoord in Kriek Cantillon met marktgroentjes. De wangetjes zijn botermals maar hebben nog steeds hun dradige structuur en rijke/vette smaak. De saus smaakt licht zoet maar het scherpe/rinse van de Cantillon kriek komt er nog mooi door. Ernaast een kropje witloof, een raapje en een worteltje in boter aangezet en een quenelle rijk smakende preistoemp.


Maar wat mijn echtgenote krijgt voorgeschoteld doet mij toch even jaloers opkijken. Ja, vol-au-vent maar wat voor een! Een huisgemaakt videeke, luchtig en krokant gevuld met wit van gevogelte, kalfszwezeriken, een quenelle van rijk smakend kalfsvlees, verse champignons en zowaar een echte hanekam die al vlug zijn weg vindt naar mijn bord ;) Dit alles in een romige saus die de nodige fraicheur heeft en geserveerd met verse handgesneden dikke frieten. De chef komt dit alles trouwens aan tafel serveren uit het koperen pannetje waarin dit alles is klaar gemaakt. Een royale versie van deze klassieker en in niets te vergelijken met de 'kwak' die je soms in andere restaurants geserveerd krijgt.

Afsluiten doen we met een koffie en we 'zwansen' nog wat met de chef en obers. Een 'zwanske op zen Brussels' daar mag je je hier wel aan verwachten. Een sympathieke equippe.




Dit restaurant aan de overkant van de 'oude kerk van de Brigitinnen' is eerder traditioneel te noemen maar daar is absoluut niks mis mee als je deze kwaliteit serveert. Het prachtige Art-Nouveau interieur is trouwens ook een vermelding waard.

Onz afzakkertje namen we bij Moeder Lambic, een flinke steenworp verder.

Les Brigitinnes
Place de la Chapelle 5
1000 Brussel
Tel: 02/5126891  -  info@lesbrigitinnes.com

Smakelijk

Kev




8/08/2013

Le Selecto BXL - Second & third round

Le Selecto was al geruime tijd op mijn radar gepasseerd en aldus had ik er al eens genoten van een lunch. Die lunch was toen meer dan correct en (h)eerlijk, zeker ook in prijszetting.

De kans om er samen met enkele food-bloggers en de bezieler van de Bistronomie gids de 'Les jeudis du comptoir' te ervaren liet ik ook niet liggen. Hier krijg je de kans om een tafel tot 8 personen te reserveren in de keuken waar je chef Olivier Morland en zijn equippe in het heetst van de service kan bezig zien. Een ervaring op zich!

De gerechten die we toen voorgeschoteld kregen waren de volgende;



  • Maki van bonito en wakama als mise en bouche
  • Gebakken Makreel  op een confit van tomaten en paprika, pesto en een reductie van bisque
  • Simmenthal met asperges, morilles en gnochi, saus met salie
  • Foie gras, gebraden op een laagje gecompoteerde rabarber met szechuanpeper en gegrilde amandelen
  • Chocolade croquant gevuld met chocolade mousse, caramel en crème chibouste
Een uitgebreider verslag lees je hier.

Al dit lekkers was meer dan genoeg reden om nog eens langs te gaan en ons te laten verleiden door de trio-formule; voorgerecht, hoofdgerecht en dessert voor 40€. Een absoluut eerlijke prijs in de grootstad.

Aperitief? Cava? Non, merci....Als je Taras Boulba of Orval op de kaart hebt staan is mijn keuze snel gemaakt. Niets beter dan een stevig gehopt, droog en licht bitter afsmakend bier om je eetlust aan te scherpen!


Beginnen deed ik met een Aumonière gevuld met grijze garnalen, mozzarella di buffala en zon gedroogde tomaatjes. De extra zacht gerookte zalm deed dienst als aumonière. De zalm was top, de garnaaltjes kraakvers. De combinatie smaakte lekker, de zalm was heel subtiel maar juist dat ene takje dille overtroefde de rest eens in de mond genomen. Nu ja, muggezifterij noemen ze dat....



Aan de overkant verscheen een gerecht dat ik tijdens mijn vorig bezoek al eens had. Een stevig stuk ganzeleverterrine, gebraden maar koud geserveerd liggend op een bedje van gecompoteerde witte perzikken met szechuan peper en gegrilde amandelen. De vorige keer was het rabarber ipv perzikken en waar met de rabarber meer de focus lag op het zure waren er hier meer zoet-zure smaken aanwezig. Het liet zich smaken.



Vervolgens kreeg ik een mooi gevuld bord met sneetjes gigotin van Iers lam, artisjokken à la barigoule en fregola sarda met basilicum. Het vlees was perfect gegaard, saignant, en had een mooie rijke smaak, gekruid met tijm. De beetgare artisjokken complementeerden het vlees maar voor mij het beste aan dit gerecht was de fregola, een soort van pasta uit Sardinië te vergelijken met 'm hamsa couscous. Opgemaakt in een rijke bouillon en op smaak gebracht met basilicum was deze pasta niet alleen een goede partner voor het lamsvlees maar gaf hij ook een aangenaam mondgevoel aan het geheel. Top combinatie!!


Mijn echtgenote koos voor de Schotse zalm als hoofdgerecht die geserveerd werd op bruine linzen met krokante groenten, wilde kruiden en een sauce vièrge. Weer een zeer goede kwaliteit van zalm, de moot was mooi krokant gebakken op de velkant en het aardse van de linzen combineerde mooi.


Als afsluiter kozen we beide voor de crumble met verse aardbeien opgemaakt in een licht zure coulis en afgewerkt met een quenelle smeuïg vanilleijs met een doordringend vanillearoma. Very vanilla vanilla icecream, I like it!

Bij dit alles dronken we een prachtige rode wijn uit de Jura streek ons aanbevolen door de garçon/sommelier. Een jonge en heel lichte rode wijn maar met een intens fruitboeket, denk aan vers geplukte nog niet helemaal rijpe kersen. Niet naar ieders smaak zo wist de sommelier me te vertellen, het is een verre van klassieke wijn maar mij kon hij zeker bekoren!



Koffie en rekening, 125€...Meer dan aanvaardbaar voor aperitief, 3 gangen, 1 fles wijn en koffie! Weer een mooie ervaring en een volgende keer komt er zeker nog.



Afzakkertje namen we zoals gewoonlijk in de Monk, het begint een gewoonte te worden als we in Brussel zijn!

Enjoy,

Kev