La Buvette - Bxl

Jawel, we schoven onze benen nogmaals onder tafel bij Nicolas Scheidt van resto La Buvette.

Een resto uit de Bistronomie lijst met een hoog rock 'n roll gehalte.
Dat ze er een uitgebreide lijst speciaalbieren hebben is zeker het vermelden waard en meer dan genoeg reden voor mij om dit restaurant hoog op mijn lijstje te hebben staan.

Dat de gerechten er weer eens 'boenk' op zaten en de bieren weer buitengewoon waren geef ik u reeds mee. Iets meer in detail leest u het hier: http://belgianbeergeek.be/2014/01/13/la-buvette-bxl/

La Buvette, Alsembergsesteenweg 109 1060 Sint Gillis Brussel Tel: 02/5341303

Cheers

Kev

't Onbekende - Vilvoorde

Op een frisse dinsdagmiddag verzeilen we in dit restaurant in hartje Vilvoorde, gelegen achter de gevel van een onopvallend rijhuis zoals de eigenaars zelf omschrijven op hun webstek.

Een stap in het onbekende voor ons en blijkbaar was het dit ook voor de kok en gastvrouw toen ze met dit restaurant begonnen enkele jaren terug. Een onberekende stap zal het wel niet geweest zijn vermits kok Michael Pieders ervaring heeft kunnen opdoen bij Yves Mattagne en de Ferran Adria. Dit schept toch al enige verwachtingen.

En ja, we hebben weer iets te vieren. Ditmaal toasten we op onze acht jaren huwelijk en we doen dit met een glaasje champagne en een Gin Tonic voor mij. Bij het binnenkomen had ik al een fles Hendricks en Monkey47 gespot en laat deze laatste nu toch een favoriet zijn van mij. Deze wordt geserveerd met een Fevertree Tonic en schijfjes komkommer. Deze komkommers horen eigenlijk bij de Hendricks gin en niet bij deze exotisch geparfumeerde Monkey47 die eigenlijk weinig nodig heeft om te schitteren. Foutje.

Als wachtbordje krijgen we enkele sneetjes heerlijk, goed gelatineuze perskop. Dit is iets dat mij altijd kan bekoren en het is goed dat men dit terug meer en meer begint te zien in restaurants.

Echtgenote kiest als voorgerecht voor een mosselsoepje met curry en fijne groentjes. Lekker zonder meer doch niet uitzonderlijk.

Mijn voorgerechtje is echter van een andere orde. Een proper gekuist half mergpijpje gevuld met stukjes merg, een duxelle van paddestoelen en slakjes van Nantes. Zachtjes gelookt en geserveerd met wat frisse slagarnituur die de nodige zuurte en frisheid geeft aan dit aards gerechtje. Heel lekker!





Als hoofdgerecht valt mijn keus op de 'Pigeon d'Anjou Clamart', een klassieke bereiding van een duifje, hier gebracht met een eigentijdse toets.

Het borststukje is mooi gelakt en heeft een zoete, gecarameliseerde toets, cuisson is perfect rosé. De boutjes zijn geconfijt en kregen een licht jasje van panko. Dit alles is geserveerd op een portie muntige erwtjes met licht gerookt spek en nog wat geconfijte aardappeltjes met een lichtzoete reductie. Hartig maar met de nodige fraicheur komende van de munt. Weer een super gerechtje.

Aan de overkant wordt een mooi ribstukje van hert geserveerd met een korst van noten, een 'pot au feu' van groene kool. Het vlees is sappig en botermals al laat het zich wat moeilijk van het been halen, de smaak is echter top! Het garnituur van groene kool, wat herfstgroentjes en een schijfje gedroogde krokante coppa(of pancetta?) past er mooi bij. De porties zijn zoals u kan zien bij beide hoofdgerechten voldoende.

Het wijntje hierbij kan ons ook best bekoren, een Vacqueyras van biologische wijnbouw die een licht animale geur heeft maar in de mond pittig is en veel rijp rood fruit vrijgeeft. Past goed bij onze herfstige gerechten.

Afsluiten doe ik met een amandelcrème met gepocheerde peer, smeuïg en rijk doch niet te
zwaar.






Na onze passage bij Sjalotteke nog een toppertje dat we aan het lijstje Vilvoorde kunnen toevoegen. De kok levert topkwaliteit met goede producten en de bediening is vlekkeloos. Een groot terras achteraan doet vermoeden dat het hier ook met beter weer aangenaam vertoeven is.

't Onbekende, Jean Baptiste Nowélei 21, 1800 Vilvoorde tel: 02/3058764 info@tonbekende.be

Smakelijk

Kev

Brasserie Georges - BXL

Dit restaurant in het mondaine Ukkel geldt al jaren als een absolute referentie in het Brusselse als het op de betere brasserie keuken aankomt. Een recente opname in de restaurantgroep SGB die ondermeer Le Paon Royal en Le Vieux Pannehuis beheert zal dit zeker versterken




Het eerste wat opvalt bij aankomst is het grote zeevruchtenbanket buiten. Een mooi gamma oesters, schaaldieren en ander lekkers uit de zee staat hier ter beschikking. Deze worden aangeboden per stuk of op samengestelde zeevruchtenschotels. Iets om eens uit te proberen bij een volgend bezoek.

Wij kiezen echter voor het meer klassiekere brasserie geweld uit het uitgebreide menu;

Op mijn bord verschijnen er 2 dikke garnaalkroketten, een stevige en krokante korst en een smeuïge vulling die een intense garnalensmaak heeft. Een van de betere garnaalkroketten die ik al heb mogen proeven. Schijfje citroen, wat gefrituurde peterselie.....zoals het hoort!

Naast mij wordt er een 'bokaal' vissoep geserveerd samen met krokante stukjes baguette en een rouille die stevig gelookt is maar ietwat pit mist. Dit geldt spijtig genoeg ook voor de soep. Een royale portie die lekker is van smaak maar wat meer kruiding had kunnen gebruiken, lees 'een flinke snuif cayennepeper'.

Niet getreurd, de hoofdschotel maakt dit meer dan goed.

Stukje vlees iemand? Hoewel, je zegt niet zomaar vlees tegen dit edel stukje dier. Een flinke côte a l'os Simmenthal is dit, mooi saignant gebakken en geserveerd met een béarnaise en bordelaise saus. Ah ja, en wat groentjes ook maar we houden onze focus op het vlees uiteraard dat boterzacht is en heerlijk smaakt. Ernaast verschijnt nog een kommetje in ossewit gebakken dikke frieten. Deze frieten zijn hier zowaar een specialiteit. Vooraf krijg je de vraag of ze dun of dik moeten gesneden worden en in wat je ze wil gefrituurd hebben; ossewit, olijfolie, ganzevet of paardenvet. De kwaliteit van de friet is onberispelijk, krokant van buiten en zacht van binnen. Lekker!

Naast mij ontfermt mijn echtgenote zich met verve over een choucroute royale, zuurkool met een selectie artisanale vleeswaren. De royale duidt hier dan op de portie want deze is weer ruim en wordt begeleidt door een flink geboterde aardappelpuree. De zuurkool is een tikkeltje aan de zoute kant maar smaakt goed en ook het garnituur vleeswaren kan bekoren.

Aan de overkant een klassieker, een duo van artisanale pensen met gevanileerde appeltjes en puree. Ik hoor geen gemor, integendeel.

Een dessertje lukt nog net en ik kies voor een crème brûlée en deze is lekker. Dit is een relatief simpel dessert maar veel restaurants slagen er maar niet in om dit te serveren zoals het hoort, een licht lauwe vanillecrème onder een warme, krokant gecarameliseerde(dus niet verbrand!!) korst. Ik casse la croûte, Amélie Poulain zou het niet beter kunnen, en een heerlijke licht lauwe vanillecrème openbaart zich voor mij. Heerlijk.

Bij het digestief kiest de grafisch ontwerper voor een Chartreuse verte en dit is zowaar een openbaring voor mij. De geur die mijn neusgaten binnen dringt wanneer dit drankje op tafel verschijnt is intens en doet mij van dit elixir houden nog voor ik het geproefd heb. Dat het mij helemaal weet te overtuigen na de eerste slok is een voorbode voor een plaatsje in de drankkast ten huize van ondergetekende.

Bij het ontvangen van de rekening krijgen we geen spontaan infarct en besluiten we om dit etablissement nog aan te doen als de kans zich voordoet. Let wel, ambiance is rumoerig maar heel levendig, inrichting is typische brasserie stijl (bezoek zeker het toilet, volledig in zwarte marmer), tafeltjes staan dicht opeen en van enige wijnkennis bij onze ober was niets te merken getuige het afwaswater dat we te drinken kregen. Het eten echter is van goede kwaliteit, geen culinaire hoogstandjes maar eerlijke gerechten op je bord.

Les Brasseries Georges, Avenue Winston Churchil 259 1180 BXL Tel: 02/3472100 info@brasseriegeorges.be

Enjoy,

Kev

Open Brouwdag - Brouwerij Cantillon

Afgelopen weekend zette brouwerij Cantillon zijn deuren open voor het grote publiek. Het brouwseizoen voor het spontaan gegiste bier is namelijk begonnen en hoe dit gemaakt wordt kon je die dag meemaken. Een verslag hiervan vind je op mijn bierblog: http://bit.ly/1cjEria

Cheers

Kev 

Sjalotteke - Vilvoorde

Ja, we hebben iets te vieren! 13 jaar lief en leed samen en laten we zeggen dat ik voornamelijk voor het leed zorgde en dat mijn echtgenote het lief voor haar rekening nam. Mooie verdeling denk ik dan ;)

Op goed geluk stapten we dit restaurant binnen want hoewel ik hier dikwijls voorbij rij was het mij nog niet opgevallen. Ja, een mens wordt geacht voor zich uit te kijken achter het stuur, toch?

Dit restaurant gelegen in hartje Vilvoorde wordt omschreven als het kleinste restaurant van de stad. Met 6 tafels en een mogelijke bezetting van een 18-tal personen kan het inderdaad aanspraak maken op deze titel maar misschien nog belangrijker is dat het restaurant al een 24 jaar deel uitmaakt van de Vilvoordse gastronomie. De huidige eigenaars, een jong en gedreven koppel staan er al 10 jaar in en doen dit voorbeeldig. Zij in de service/ontvangst en hij in de keuken.


We beginnen met een glaasje champagne waarbij we een goed gevuld bordje met verse
noordzeegarnalen krijgen. Superverse exemplaren want ze laten zich vlot pellen en smaken lekker zilt. Top! En zo helpen we de chef ook een beetje bij het maken van zijn garnalenfond maken we ons de bedenking. Slim gezien! ;)

Voorgerechtje bij het menu aan 35€(45€ met 2 aangepaste wijnen) is een bordje enorm smakelijke Bouchot mosseltjes, een specialiteit van het huis blijkbaar. Heel kleine mosseltjes maar super van smaak en geserveerd in een romig mosselsoepje afgewerkt met gehakte bieslook.

Vervolgens wordt ons een boutje van parelhoen met 2 sneetjes borst geserveerd gecombineerd met een gekookt aardappeltje, verse groene erwtjes die grof gehakt zijn en aangemaakt met dille. Voor de afwerking enkele schijfjes raap en rode biet en een in boter aangezet worteltje. Het vlees is smakelijk en botermals. Het geheel is mooi eigentijds gepresenteerd en hierbij krijgen we nog een potje met een lekkere, stroperige porto saus en een extra potje Hollandaise saus. De saus was immers geschift bij het aanbrengen op het bord. Schoonheidsfoutje, met de smaak was immers niets mis en het extra potje maakte dit ruimschoots goed.

Als dessert kregen we een klassieker, een carpaccio van ananas met amandelijs en geroosterde amandelen afgewerkt met wat fijngesneden munt. Ok, het is er het seizoen niet naar maar dit was gewoon lekker. Heel verfrissend en het ijs was smaakvol en lekker smeuïg.

Dit is een adresje om te onthouden. De chef-kok en eigenaar Hendrik, leerling van de hotelschool Wemmel, kookt op een klassieke basis met gevoel voor modernere toetsen en brengt heel smaakvolle gerechten. Ook de service en ontvangst door echtgenote Freya is onberispelijk en attent.

We praten nog een beetje na, een gezamelijk liefde voor bier en dan meer specifiek Amerikaans bier komt ter sprake en het moeilijke horeca klimaat passeert ook de revue. Zij zijn reeds 10 jaar bezig maar ik twijfel er niet aan dat als ze deze kwaliteit blijven aanbieden ze er zeker nog 10 jaar bij doen.

Restaurant Sjalotteke, Ferdinand Campionlei 10 1800 Vilvoorde Tel: 02/2531651 info@sjalotteke.be

Enjoy,

Kev

El Sombrero - Leuven

Ik geef toe, mijn kennis van de Mexicaanse keuken reikt niet verder dan burito, fajita, guacamole (waar ik overigens geen fan van ben, het is maar dat u het weet) en de occasionele margharita. Die overdosis tequila shots, u kent het wel - zout, tequila, limoen en *BANG*, lang geleden klasseren we als een jeugdzonde en vergeten we aldus best.

Veel indruk heeft deze keuken nog niet op mij gemaakt maar dat komt dan eerder door een gebrek aan ervaring en een vroeger tegenvallend bezoek aan een andere Mexicaan in Leuven.

Bij een recente doortocht in Leuven kozen we er toch voor om dit Mexicaanse eethuis aan de Dijle eens uit te proberen. Een voorgaand bezoekje door mijn echtgenote was als aangenaam ervaren en het is eens iets anders om het met een boutade te zeggen.

Starten doen we met een stevige margharita en een caipirinha voor de Misses. Niets op aan te merken, beide lekker. Hierbij krijgen we ook een portie, hoe kan het anders, tortilla chips met een scherp pikante salsa. Not for kids!

Het gebroed (5&7 jaar) zit mee aan tafel en kiest met enige argwaan voor de kinderfajita met kip. Je zou het ze niet geven maar het zijn relatief moeilijke eters. Hoe avontuurlijk ikzelf ook ben als het op eten aankomt zij staan negatief tegenover alles wat vreemd is en 'o wee' als er ook maar iets groen in hun bord ligt of iets dat van ver op een groente lijkt.

Maar driewerf hoera!! Ze lusten het zowaar. Ze krijgen een mooie portie gebakken kippenreepjes in een mildzoete saus met paprika samen met 4 soorten sausjes en enkele warme tortilla pannekoekjes. Pannekoekje vullen, oprollen en hop...ze laten het zich smaken.

Ikzelf krijg een flinke burito Machaca voor mijn neus gezet gevuld met kruidig rundsvlees, chorizo en overgoten met een pikante Rojasaus. 2 pepertjes wees het menu aan maar daar geloof ik niets van. 2 pepertjes zou mij op zijn minst een brandend gevoel moeten geven in mijn mond en mij al regelmatig naar mijn drankje doen grijpen maar nee, niets van dit alles. Dus eerder 1 pepertje maar het smaakt wel en het bord is mooi gevuld met de bekende mexicaanse toespijzen zoals rode bonen, gemarineerde kool, guacamole(onvermijdelijk blijkbaar) en zure room. Lekker.

Vrouwlief laat zich een burito El Sombrero gevuld met kip,spek en champignong wel bevallen en we besluiten dit restaurant niet links te laten liggen bij een volgend bezoekje aan Leuven. Zeker niet nu we de kinderen eens iets 'anders' hebben laten proeven. Best reserveren want aan de overvolle zaal te zien hebben de Leuvenaars hun weg gevonden naar dit Mexicaanse restaurant.

Enjoy,

Kev

Mossel Hobbykok 2013

De mosselen zijn er en we zullen het geweten hebben!
Ok, ze zijn er al een tijdje en op de facebookpagina van de Zeeuwse mossel werd dit ook op tijd aangekondigd. Handige site trouwens met ruim info over dit lekker weekdier en een ware schat aan mosselrecepten.

Toch schreven ze nog een wedstrijd uit om de beste hobby mosselkok van 2013 te vinden met zijn origineel mosselrecept. Het deed er mij toe aanzetten om in mijn culinaire archieven te duiken op zoek naar inspiratie voor deelname aan deze wedstrijd want ja, hoe origineel kan je nog zijn met een mossel.
Een mossel laat zich heel makkelijk combineren met allerlei maar de meeste mensen prefereren toch nog altijd het klassieke moules-frites-met-een-clach-mayonaise-en-een-frisse-pils recept.

Na het overwegen van een Thaïs geinspireerd gerechtje legde ik toch de focus op een clafoutis.

Een wat? Ja, een clafoutis...Aan de oorsprong eigenlijk een dessert gemaakt met een ei- en roombeslag, kersen en afgebakken in de oven maar met enige aanpassing ook geschikt als hartig voor- of hoofdgerecht. Deze combineerde ik met zalm en courgette. Het receptje vindt u hier.





Een toppertje volgens mijn echtgenote en blijkbaar ook volgens de jury want niet alleen werd ik geselecteerd uit een 100-tal deelnemers maar kaapte ik ook nog de 3de (ex-aequo) plaats weg tijdens de finale. Driewerf hoera iedereen!!!

Deze finale had plaats in de Miele kookstudio te Asse. 9 deelnemers kregen 45 minuten om hun receptje te bereiden en te presenteren aan de jury. De jury bestond uit ondere andere Johan Engelen(beste hobbykok 2010), niet van de minste dus.

Hoewel ik helemaal niet competitiegericht ben kreeg ik toch wat last van een gezonde dosis stress, presteerstress noemen ze dat dan. Zeker omdat ik dan hoorde dat een van de kandidaten had deelgenomen aan de hobbykok wedstrijd van VTM. Effe chillen, glaasje cava achterover kappen en aan de slag! Zo gaat dat dan bij mij!

En 9 deelnemers in volle passie aan de gang in een keukenstudio dat geeft vonken. Er werd gesneden, geklopt, gehakt, gedresseerd dat het een lust was. De een had al wat vroeger gedaan dan de andere en omdat niet iedereen tegelijk zijn gerecht kan presenteren profiteerde ik van deze tijdspanne om mijn gerecht te garen in de oven, die 45min was wel heel nipt.

Mijn gerechtje gepresenteerd en dan trok de jury zich terug voor de beraadslaging.
1ste prijs ging naar Eddy met zijn combinatie van mosselen met witte wijn, estragon en witloof, een top gerechje zou Sergio zeggen. 2de prijs ging naar Ben met een Thaïse wok van mosselen met rode curry en dan ondergetekende zelf ex-aequo met Florence en haar curry van mosselen.

1ste prijs

Den deze content naar huis met 'Het grote mosselboek', een authentieke mosselpot en 2 design Demeyere mosselpotten. En al had ik niet gehoopt op een podiumplaats, u weet wel 'deelnemen is veel belangrijker', toch was/ben ik best fier op mijn 3de plaats.

Boven: 3de ex-aequo prijs Onder: 2de

Tot mossel!

Kev